Każdy dorosły człowiek mający pełną zdolność do czynności prawnych może sam decydować o tym, co ma się stać z jego majątkiem po śmierci. Testament wyraża wolę spadkodawcy odnośnie dziedziczenia. Jednak, aby był on ważny, należy go sporządzić zgodnie z wymogami określonymi w prawie spadkowym. Istnieje bowiem kilka sytuacji, w których może być on uznany za nieważny. Zacznijmy najpierw od tego, jak w ogóle powinien być sporządzony testament.
Aby testament był ważny, musi być prawidłowo sporządzony. Istnieje kilka możliwości rozrządzenia majątkiem na wypadek śmierci. Kodeks cywilny zawiera podział testamentów na zwykłe i szczególne. Testament szczególny może być sporządzony w przypadku zaistnienia określonych w Kodeksie okoliczności. Natomiast testament zwykły można sporządzić w każdym czasie. Do testamentów zwykłych zaliczamy:
Co może spowodować, że testament jest nieważny? Przede wszystkim o ważności testamentu decyduje jego zgodność z wymogami formalnymi określonymi w Kodeksie cywilnym, w tym warunkami dotyczącymi każdego testamentu, jak i poszczególnych rodzajów testamentu. Ponadto w art. 945 § 1 Kodeksu cywilnego zostały określone przesłanki nieważności testamentu. Zgodnie z tym przepisem testament jest nieważny, jeżeli został sporządzony:
1) w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli;
2) pod wpływem błędu uzasadniającego przypuszczenie, że gdyby spadkodawca nie działał pod wpływem błędu, nie sporządziłby testamentu tej treści;
3) pod wpływem groźby.
Poza tym istnieją również inne przyczyny nieważności testamentu, np. w sytuacji, gdy został spisany przez więcej niż jednego spadkodawcę (na przykład przez małżeństwo) lub osobę niepełnoletnią czy ubezwłasnowolnioną. W każdej chwili osoba sporządzająca testament może odwołać zarówno cały testament, jak i jego poszczególne postanowienia.
Otóż w takiej sytuacji ma zastosowanie dziedziczenie ustawowe. Oznacza to, że majątek jest podzielony między osoby do tego uprawnione według kolejności określonej w Kodeksie cywilnym – czyli w pierwszej kolejności między małżonka i dzieci.
Spadkobiercą może być tylko ten, kto żyje w chwili otwarcia spadku.
Dziecko w chwili otwarcia spadku już poczęte, lecz jeszcze nieurodzone, może być spadkobiercą, jeżeli przyjdzie na świat żywe. W tym przypadku uważa się, że staje się ono spadkobiercą tak, jak gdyby było już urodzone w chwili otwarcia spadku.
Spadkobiercą może być również osoba prawna, o ile istnieje w chwili otwarcia spadku lub fundacja ustanowiona przez spadkodawcę w testamencie, jeżeli zostanie wpisana do rejestru w ciągu dwóch lat od ogłoszenia testamentu.
Podsumowując, aby ostatnia wola spadkodawcy zapisana w testamencie została spełniona, testament musi być prawidłowo sporządzony, to znaczy muszą zostać spełnione wszelkie warunki określone w Kodeksie cywilnym. W razie jakichkolwiek wątpliwości, najlepiej udać się do doświadczonego notariusza i poprosić o jego pomoc w sporządzeniu bądź zrozumieniu testamentu.